Agata Biedrzycka

Z początkiem wakacji 2024, w wieku 11 lat, gdy przygotowywała się do kolejnego obozu harcerskiego, nagle jej życie odmieniło się o 180 stopni. Zaczęło się od bólu kręgosłupa i nagłego niedowładu jednostronnego. Po dwóch miesiącach hospitalizacji zdiagnozowano u niej złośliwy nowotwór rdzenia kręgowego.

Trafiamy do Centrum Zdrowia Dziecka (CZD) w Warszawie. 10-centymetrowy guz w odcinku szyjno-piersiowym w bardzo szybkim tempie doprowadził do niedowładu czterokończynowego.
Już w sierpniu Agata zostaje osobą niepełnosprawną, nie mogącą ruszyć rękoma i nogami. Załamuje się, wstydzi się tego co podstępna choroba zrobiła z jej ciałem, unika kontaktu z innymi, zamyka się w sobie. Jednak  najgorsze są pytania, na które nikt nie zna odpowiedzi „Czy będę kiedyś chodzić? Dlaczego ja, dlaczego mnie to spotkało?”

Wakacje, które miały być czasem wypoczynku i zabawy wywracają nasze życie do góry nogami. Córka rozpoczyna wyniszczającą chemioterapię. Niemal całkowicie traci swoje piękne, długie, brązowe włosy. Bardzo źle znosi zastosowane leczenie, brak apetytu, zmęczenie, ciągłe wymioty.

W połowie października rozpoczyna się kolejny etap naszego dramatu. Agata po trzykrotnym omdleniu trafia do szpitala w Gdańsku, gdzie w trybie pilnym przechodzi operację ratującą życie. Okazało się, że guz dodatkowo spowodował  wodogłowie. Wykonany po operacji rezonans magnetyczny wskazuje, że zastosowana chemioterapia nie przyniosła pożądanego efektu, a wręcz przeciwnie – guz się zwiększył. Sytuacja pogorszyła się na tyle, że lekarze podejmują decyzję o szybkim transporcie lotniczym do CZD, gdzie zapada decyzja o konieczności kolejnej operacji.

Na początku listopada Agata przechodzi neurochirurgiczną operację redukcji guza. Całkowite jego usunięcie według lekarzy jest niemożliwe ze względu na jego umiejscowienie. Efekty operacji nie są zadowalające, niedowład nóg wciąż się utrzymuje, jest tylko niewielka poprawa funkcjonowania rąk. Rozpoczyna nowy cykl chemioterapii z nadzieją, że tym razem z lepszym skutkiem.

W tym momencie porusza się na wózku inwalidzkim i potrzebuje ciągłej pomocy innych. Leczenie wyniszcza organizm, a nowotwór nie daje za wygraną. By wrócić do sprawności potrzebuje długotrwałej i kosztownej rehabilitacji. Z pomocą rehabilitantów i psychologa, pomimo wielkiego zmęczenia fizycznego i psychicznego, każdego dnia walczymy o poprawę jej stanu zdrowia. Wiemy, że chociaż częściowe odzyskanie władzy w nogach spowoduje, że Agata nabierze nowych sił, chęci
i energii do walki z chorobą.

Rozpaczliwie szukamy (zarówno w Polsce jak i za granicą) osób, które mogą pomóc w wyleczeniu naszej córki.