Hubert Olszewski

Problemy zdrowotne Huberta zaczęły się dawno. Wkrótce po narodzinach musiał on zmagać się z problemem przedwczesnego zrośnięcia szwów czaszkowych. Lekarze założyli mu wtedy specjalny ekspander, którego zadaniem było rozciągnięcie kości. Walka z kraniosynostozą trwała przez pół roku, ale po zdjęciu ekspandera wszystko było już dobrze.

Uporczywy ból głowy – pierwszy sygnał alarmowy

Blisko pół roku temu Hubert zaczął uskarżać się na uporczywe bóle głowy. Czasami ból był tak silny, że chłopiec całymi godzinami leżał, innym razem, mimo dolegliwości, potrafił bawić się z młodszym rodzeństwem. – Kiedy go bolało wskazywał właśnie na miejsce, w którym jako maluszek miał zamocowany ekspander. Dlatego początkowo myśleliśmy, że dolegliwości mają związek z tym problemem sprzed lat – opowiada mama chłopca Pani Elżbieta.

W listopadzie 2024 r. po wizycie u neurologa chłopiec dostał skierowanie na rezonans magnetyczny. Żeby badanie mogło być przeprowadzone, przyjęto go na oddział szpitala w Gdańsku. Już dzień po wykonaniu rezonansu rodzice otrzymali wiadomość, która wstrząsnęła ich światem.

– Usłyszeliśmy, że w głowie synka jest guz, tylko nie było wiadomo, jaki to rodzaj. Lekarze wahali się między oponiakiem a czaszkogardlakiem, ale już wtedy zalecili nam dalsze leczenie na oddziale neurochirurgicznym w Szczecinie – wspomina Pani Elżbieta.

Konieczna jest operacja, ale ryzyko będzie ogromne

W marcu, podczas rozmowy z neurochirurgiem rodzice chłopca usłyszeli, że daje on jedynie 10 proc. szansy na to, że Hubert po operacji będzie cokolwiek widziała. – To była dla mnie okropna wiadomość, bo 10 proc. to przecież tyle, co nic. To będzie oznaczało, że nigdy nie będzie samodzielny i nigdy nie będzie mógł bezpiecznie funkcjonować bez dodatkowego wsparcia. Świat mi się zawalił, bo to taki mądry i ciekawy świata chłopiec. Był ze mną na rozmowie z neurochirurgiem i kiedy usłyszał, co może się stać, zachował spokój, ale zaczął zadawać bardzo dużo pytań. Za wszelką cenę próbował zrozumieć, co się z nim dzieje i dlaczego – opowiadała mama chłopca.

W tej chwili nie wiadomo jeszcze, jak szybko rośnie guz. Nikt nie jest też w stanie przewidzieć, jak dużo da się go wyciąć. Lekarze stwierdzili jednak, że jest to czaszkogardlak, niestety położony tak, że uciska nerwy wzrokowe oraz przysadkę, odpowiedzialną za gospodarkę hormonalną w organizmie.

Kto da Hubertowi więcej nadziei?

Hubert cały czas uskarża się na bóle głowy. Na kilka dni mógł wrócić do przedszkola, ale w związku z problemami z odpornością niestety na dłużej nie było to możliwe. – Ale zdążył opowiedzieć swoim ukochanym paniom o tym, co się stało i tłumaczył im, że ma guza mózgu. Niestety choroba jest coraz większym obciążeniem dla jego psychiki i kiedy podczas badań okulistycznych przez chwilę, z powodu kropli do oczu, bardzo źle widział, zaczął krzyczeć, że on nie chce, żeby tak zostało. Tak bardzo było mi go szkoda… – przyznaje mama chłopca.

Rodzice postawili sobie za cel znalezienie lekarzy, którzy dadzą Hubertowi większe szanse na ocalenie wzroku. Konsultacje planowane są m.in. w klinice w niemieckiej Tybindze. – Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, żeby tylko on nie był w przyszłości skazany na pomoc kogoś innego. Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie będziemy żyć wiecznie… To wszystko tak strasznie boli… Człowiek oddałby wszystko, podpisałby pakt z diabłem, żeby tylko dzieci były zdrowie – mówi Pani Elżbieta.

Bardzo prosimy o wsparcie zbiórki na rzecz Huberta. Środki przeznaczone będą na zagraniczne konsultacje i poszukiwanie lekarzy, którzy podejmą się operacji chłopca. Finansowo jest to wyzwanie, którego rodzina chłopca absolutnie nie jest w stanie udźwignąć.