Allan Kuraś

Allan Kuraś od urodzenia był bardzo chorowitym dzieckiem. Chodziłam z nim na bardzo częste prywatne wizyty lekarskie, bo bardzo się o niego martwiłam. Ale lekarze nie zauważali nic niepokojącego. Jako matka, cały czas czułam, że coś jest nie tak. W końcu trafiliśmy do szpitala z zapaleniem płuc i to właśnie wtedy się wszystko zaczęło… Po dwóch tygodniach spędzonych na oddziale pulmonologicznym, po wielu konsultacjach i dziesiątkach badań, trafiliśmy na oddział neurologii, gdzie wykonano synkowi rezonans- wtedy wszystko się wyjaśniło, a nasze życie przewróciło do góry nogami – wspomina mama Allanka.

Mamo ratuj mnie – Rezonans nie pozostawił żadnych złudzeń. Guz mózgu. Glejak. Potem wszystko zadziało się już błyskawicznie. Chłopczyk trafił Centrum Zdrowia Dziecka, gdzie odbyły się dwie poważne operacje usunięcia guza, po których rozpoczął leczenie chemioterapią. Zupełnie nieoczekiwanie nasz bezpieczny, spokojny świat zniknął, a jego miejsce zajęła smutna przestrzeń między szpitalnymi ścianami– wspomina Pani Ada.

Wszystko działo się tak szybko… To, jak walczy to dziecko, jest nie do opisania słowami. To jak wielki ból znosi, jak zmusza się do uśmiechu, kiedy lekarze kłują jego drobne rączki, jest ponad siły każdego dorosłego człowieka. Oczekiwanie na koniec operacji, OIOM, a potem ból, który rozsadzał jego małą główkę i znowu wyciągnięte ręce z płaczem: „Mamo, ratuj mnie!”. Przeszliśmy razem przez to piekło, o którym wiedzą tylko rodzice dzieci chorych onkologicznie.

Choroba dla Allana jest bezlitosna. Allan Kuraś ma teraz 5 lat, choruje na przewlekłe zapalenie płuc i cały czas jest na antybiotykach i sterydach. Jest karmiony przez sondę, do tego ma problemy z poruszaniem się. Ale wszystko rozumie, powoli też zaczyna mówić. Mama i siostra cieszą się z najdrobniejszego słowa, gestu. Chłopiec aktualnie jest leczony w Krakowie na oddziale onkologicznym. Mama z synkiem w szpitalu, siedmioletnia córka w domu. Brat bardzo tęskni za siostrą, a Pani Ada za swoją córeczką.

Allan w walce z rakiem stracił bardzo wiele: umiejętność samodzielnego poruszania się, biegania, skakania. Przede wszystkim wymaga stałej opieki i pomocy w każdej czynności: przy ubieraniu się, myciu, jedzeniu. Na nogi może mu pomóc stanąć tylko intensywna i regularna terapia ruchowa i neurologopedyczna. Niestety, Pani Ada wychowuję Allana i jego siostrę zupełnie sama. Nie jest w stanie opłacić kosztów rehabilitacji, dlatego tak ważna jest dla nich ta zbiórka. Przez chemioterapię chłopiec ma też uszkodzony słuch, w związku z tym potrzebuje bardzo drogich aparatów słuchowych.

Walka o sprawność dla Allana

Chcę pomóc mojemu dziecku, będę o niego walczyć do ostatniego tchu – od momentu diagnozy, aż do końca. Niestety, walka z glejakiem zostawiła wiele skutków ubocznych. Z wesołego, aktywnego dziecka choroba i leczenie zrobiły bezbronnego i bezradnego chłopczyka, który walczy o każdy postęp. Jesteśmy po jednej bitwie z glejakiem, ale wojna nadal trwa. Co będzie dalej? Dzisiaj tego nie wiem- opowiada Pani Ada- Teraz skupiam się tylko na jednym celu – walce o sprawność i zdrowie synka. Dlatego bardzo proszę, pomóż Allankowi.